W chwili obecnej  NSZZ "Solidarność" nawiązując do wystąpienia z dnia 14 kwietnia 2016 r.oraz odpowiedzi którą otrzymał dotyczącą wyrównania uposażenia zasadniczego na stanowisku konduktora, podjął z Zarządem Spółki negocjacje w tej kwestii. W przedmiotowym wystąpieniu wskazywaliśmy, iż Zarząd Spółki Uchwałą 124/2015 wprowadził w życie porozumienie dotyczące wysokości wyrównań pracowników na stanowisku m.in. konduktora do kwoty 2600 zł. Jednocześnie podkreślaliśmy, że działanie takie stanowi jawne naruszenie wcześniej ustalonych zasad i jako takie powoduje krok do tyłu w procesie wyrównań uposażeń.

 

Zarząd Spółki 26 kwietnia 2016 r.udzielając odpowiedzi poinformował, że został zakończony proces związany z przekwalifikowaniem pracowników na stanowisko konduktora. Pracownicy po odbyciu przygotowania zawodowego na stanowisko konduktor oraz pozytywnym zdaniu egzaminu kwalifikacyjnego i zrobieniu autoryzacji z zakresu zagadnień handlowych oraz ruchu i taboru, w kwietniu 2016 r. objęli stanowisko konduktor. Jak już wskazano, pracownicy na stanowisku konduktora pracują od kwietnia 2016 r. Po nabyciu kilkumiesięcznego doświadczenia zawodowego w pracy na tym stanowisku, Zarząd rozpatrzy wniesioną propozycję wyrównania uposażenia zasadniczego.

 

NSZZ "Solidarność" stoi na stanowisku, że czas który upłynął pozwala w sposób właściwy i merytoryczny ocenić już pracę zainteresowanych pracowników, a co za tym idzie wyrównać uposażenie zasadnicze do wskazanej wcześniej kwoty.

 

 

Pracownik, który po raz pierwszy podejmuje pracę, w danym roku kalendarzowym uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego z upływem każdego przepracowanego miesiąca w wymiarze 1/12 rocznego urlopu. Urlop cząstkowy, nabywany z upływem miesiąca pracy, ma charakter samodzielny, co oznacza, że

po każdym miesiącu pracy może być wykorzystywany.

 

Prawo do kolejnego urlopu będzie przysługiwało pracownikowi wraz z początkiem następnego roku kalendarzowego, już w pełnym wymiarze.

 

 

Wymiar urlopu zależy od stażu pracy danego pracownika i jest to:

 

20 dni, gdy pracownik jest zatrudniony krócej niż 10 lat,

26 dni, gdy pracownik jest zatrudniony co najmniej 10 lat

 

 

Do okresu zatrudnienia, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się:

 

wszystkie okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w zatrudnieniu i sposób ustania stosunku pracy, okresy nauki w szkole, maksymalnie można doliczyć 8 lat, jeśli pracownik skończył edukację w szkole wyższej.

 

 

Okresu pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie wlicza się do okresu zatrudnienia, od którego zależy nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego.

 

Jeśli pracownik był zatrudniony i jednocześnie się uczył, do stażu wlicza się bądź okres zatrudnienia, bądź okres nauki, w zależności od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika.

 

 

Urlop wypoczynkowy może być podzielony na części, z tego przynajmniej jedna część wypoczynku musi trwać nie mniej niż 14 dni kalendarzowych. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów, który stanowi kompromis między planami wakacyjnymi pracownika a koniecznością zapewnienia normalnego funkcjonowania zakładu pracy. Pracodawca może zrezygnować z ustalania planu urlopów i wówczas termin urlopu jest ustalany po porozumieniu z pracownikiem. Pracownik nie planuje tzw. urlopów na żądanie (4 dni w roku kalendarzowym).

 

 

Pracodawca jest obowiązany do udzielenia urlopu na żądanie pracownika, które może być zgłoszone najpóźniej w dniu rozpoczęcia tego urlopu. Skoro kodeks nie wprowadza żadnych wymogów co do formy zgłoszenia tego żądania, to oznacza, że pracownik może to uczynić w dowolny sposób.

 

 

W orzecznictwie przeważa rygorystyczny pogląd, że pracownik nie może rozpocząć urlopu na żądanie bez udzielenia go przez pracodawcę (por. wyrok SN z dnia 16 września 2008 r., II PK 26/08).

 

Co do zasady jednak pracodawca nie może odmówić udzielenia pracownikowi urlopu na żądanie w terminie wskazanym przez pracownika, jeśli nie występują żadne szczególne okoliczności uzasadniające odmowę.

 

 

Pracodawca może odwołać pracownika z urlopu, jeżeli jego obecności w zakładzie wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu (np. awaria urządzeń, kontrola z urzędu skarbowego). Przykładowo: nie można wymagać od pracownika przerwania urlopu w związku z koniecznością wykonania rutynowych obowiązków.

 

Odwołanie pracownika z urlopu ma charakter polecenia służbowego. W konsekwencji odmowa jego wykonania może być uznana za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych. Jednocześnie § 2 omawianego artykułu nakłada na pracodawcę obowiązek pokrycia kosztów poniesionych przez pracownika w bezpośrednim związku z odwołaniem go z urlopu (np. koszty przejazdu czy zakwaterowania, koszty opłacenia wycieczki w biurze podróży).

 

 

Urlop niewykorzystany w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył do niego prawo, należy pracownikowi udzielić najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego. Pracodawca nie ma obowiązku uzgadniania z pracownikiem terminu wykorzystania zaległego urlopu i musi udzielić mu urlopu przed końcem września. W wyroku z dnia 25 stycznia 2005 r. (I PK 124/05) Sąd Najwyższy stwierdził, iż pracodawca może pracownika wysłać na zaległy urlop, nawet gdy ten nie wyraża na to zgody. Sąd podkreślił, że prawo do urlopu wypoczynkowego określone jest przepisami o charakterze bezwzględnie obowiązującym i to w odniesieniu do obu stron stosunku pracy. Pracodawca jest zobowiązany do udzielenia pracownikowi urlopu wypoczynkowego w określonym rozmiarze i terminie określonym według ustalonych zasad, a z drugiej strony pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu (por. art. 152 § 2 k.p.) i nie może odmówić wykorzystania urlopu udzielonego zgodnie z przepisami prawa pracy.

 

 

Wcześniej ustalone terminy urlopu wypoczynkowego mogą być zmieniane z inicjatywy pracodawcy lub pracownika. Przepisy prawa pracy przewidują również obowiązkowe przesunięcie urlopu wypoczynkowego, na skutek takich okoliczności, jak:

 

choroba,

odosobnienie związane z chorobą zakaźną,

powołanie na ćwiczenia wojskowe lub szkolenie wojskowe do 3 miesięcy,

urlop macierzyński.

Wtedy pracodawca obowiązkowo przesuwa pracownikowi urlop na inny termin (art. 165 k. p.).

 

Maria Szwajkiewicz

 

zródło: tygodnik solidarność

Zdjęcie umieszczone na Facebooku może być przyczyną kontroli ZUS i doprowadzić do odebrania zasiłku chorobowego. ZUS potwierdza, że obserwuje naszą aktywność w Internecie – podaje portal pox.pl.

ZUS stoi twardo na stanowisku, iż osoba przebywająca na zwolnieniu lekarskim powinna cały czas pozostawać w miejscu zamieszkania, chociaż w tej kwestii ZUS przegrywał sprawy nawet przed Sądem Najwyższym, który orzekał, iż osoba pobierająca zasiłek chorobowy może leczyć się poza miejscem zamieszkania. Był nawet wyrok, w którym Sąd Najwyższy przyznał rację choremu, który kurował się w Egipcie.

Urzędnicy ZUS przyznają, że wykorzystują portale społecznościowe do śledzenia naszej codziennej aktywności. Problemy może mieć każda osoba przebywająca na zwolnieniu lekarskim, która umieszcza na Facebooku zdjęcia wskazujące na aktywność inną niż domowa kuracja. Wyjście do restauracji czy wyjazd nad jezioro mogą zatem stać się przyczyną wszczęcia postępowania wyjaśniającego i w konsekwencji odebrania świadczenia chorobowego.

W ciągu tylko jednego roku ZUS przeprowadził aż 600 tysięcy kontroli, odbierając Polakom świadczenia na łączną kwotę 177 mln zł

 

www.solidarnoscwielkopolska.pl

W dniu 15 czerwca 2016 r. zostało zawarte porozumienie dotyczące rokowań sporu zbiorowego w treści: 

Strony działając w dobrej wierze z poszanowaniem słusznych interesów stron oraz mając na uwadze sytuację, w której obecnie, zaostrzone działania statutowe mogą doprowadzić do postawienia Spółki w stan upadłości, tym samym dbając o zachowanie miejsc pracy pracowników Spółki oraz z uwagi na:

 

1. koszty związane z dzierżawą oraz remontem grupy odstawczej przy ul. Raciborskiej w Katowicach;

2. koszty spłaty zobowiązań finansowych wynikających ze spłaty obligacji;

3. koszty pozyskania nowego taboru niezbędnego do prowadzenia dalszej działalności przewozowej;

4. koszty spłaty zobowiązań finansowych wynikających z błędnych decyzji poprzednich Zarządów Spółki;

5. koniecznością zapewnienia ciągłości przewozowej z uwagi na zbliżające się Światowe Dni Młodzieży, okres wakacji szkolnych oraz mając świadomość, iż jako jedyny przewoźnik na Śląsku jesteśmy odpowiedzialni za zapewnienie właściwej obsługi publicznego zbiorowego transportu województwa śląskiego;

 

postanawiają co następuje:

 

1. odroczyć rokowania trwającego sporu zbiorowego do 31 marca 2017 r.

2. Zarząd Spółki Koleje Śląskie Sp.z o.o. rozważy możliwość uwzględnienia żądań zgłoszonych przedmiotowymi sporami zbiorowymi w budżecie na 2017 r. i lata następne.

 

Jednocześnie NSZZ "Solidarność" informuje, iż staraniem organizacji na początku lipca zostało zaplanowane spotkanie z Panem Stanisławem Dąbrową wicemarszałkiem województwa śląskiego. Przedmiotowe spotkanie ma na celu przedstawienie konkretnych rozwiązań dotyczących wzrostu wynagrodzenia dla pracowników Spółki.

 

Śląsko-dąbrowska Solidarność rozpoczęła zbiórkę podpisów pod obywatelskim projektem ustawy ograniczającej handel w niedziele. Decyzję w sprawie rozpoczęcia zbiórki podjął 10 czerwca Zarząd Regionu Śląsko-Dąbrowskiego NSZZ Solidarność. Członkowie ZR wysłali do wszystkich członków i sympatyków Solidarności w naszym regionie apel o zaangażowanie się w akcję. – To jest bardzo ważna inicjatywa. Mamy trzy miesiące, żeby zebrać w skali całego kraju 100 tys. podpisów – powiedział podczas obrad ZR Dominik Kolorz, przewodniczący śląsko-dąbrowskiej Solidarności.

 

Zdaniem Dominika Kolorza podnoszony głównie przez zagraniczne sieci handlowe argument, zgodnie z którym ograniczenie handlu w niedziele przyczyni się do spadku obrotów i tym samym zwolnień pracowników, jest całkowicie nieuzasadniony. – Ludzie jeżdżą po Europie i widzą, że w większości krajów zachodnich niedziele są dniami wolnymi od handlu. W tym dniu funkcjonują tam jedynie małe sklepiki osiedlowe i wszyscy normalnie żyją – podkreślił przewodniczący śląsko-dąbrowskiej Solidarności.

 

Jak wynika z wyliczeń Krajowego Sekretariatu Banków Handlu i Ubezpieczeń NSZZ Solidarność, wejście ustawy w życie nie tylko nie doprowadzi do zwolnień pracowników, ale przyczyni się też do zwiększenia obrotów placówek handlowych i tym samym wzrostu zatrudnienia w branży oraz powiększenia wpływów podatkowych do budżetu państwa. – Co więcej, w projekcie znalazły się zapisy umożliwiające funkcjonowanie w niedziele małych, rodzinnych sklepów, które od lat są wypychane z rynku przez wielkie zagraniczne sieci handlowe. Sieciom tym stworzono w naszym kraju w latach 90. ubiegłego wieku warunki działalności nieporównywalnie lepsze od tych, na jakie może liczyć rodzimy handel. Ustawa ograniczająca handel w niedziele przyczyni się do wyrównania szans konkurencyjnych i promocji rodzimego handlu opartego na polskim kapitale – czytamy w apelu śląsko-dąbrowskiej Solidarności.  

 

Inicjatorem obywatelskiego projektu ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele jest Krajowy Sekretariat Banków, Handlu i Ubezpieczeń NSZZ Solidarność. Obok Solidarności w skład Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej weszły również inne związki zawodowe, organizacje zrzeszające pracodawców z branży handlowej oraz stowarzyszenia i organizacje społeczne, w tym m.in. Związek Rzemiosła Polskiego, Akcja Katolicka, Polska Izba Paliw Płynnych i Polska Grupa Supermarketów.

 

W projekcie znalazły się liczne wyjątki dopuszczające handel w niedziele. Ma on być możliwy m.in na stacjach benzynowych, w piekarniach, sklepach usytuowanych na dworcach kolejowych i lotniskach czy w kioskach z prasą. Otwarte w niedziele będą mogły być również małe, osiedlowe sklepy pod warunkiem, że za ladą stanie ich właściciel. Projekt zakłada też  m.in. ustanowienie siedmiu tzw. niedziel handlowych w ciągu roku. Sklepy mają być czynne m.in. w niedziele poprzedzające Boże Narodzenie oraz Wielkanoc oraz w okresach, w których organizowane są wyprzedaże.  

 

3 czerwca marszałek Sejmu przyjął wniosek o zarejestrowanie Komitetu Inicjatywy Ustawodawczej Ustawy o ograniczeniu handlu w niedziele. Od tego momentu wnioskodawcy mają 3 miesiące na zgromadzenie co najmniej 100 tys. podpisów pod projektem.