Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony! Więcej informacji na temat cookies.
^Powrót

NSZZ "Solidarność" poleca

Logowanie

Ok. 4100 zł brutto – tyle wyniosło średnie miesięczne wynagrodzenie w gospodarce Polski w 2015 r. w sektorze przedsiębiorstw (czyli zatrudniających 10 i więcej osób). Takie są dane Głównego Urzędu Statystycznego. Natomiast w całej gospodarce narodowej w ubiegłym roku wyniosło 3900 zł brutto.
 
To trochę więcej niż 900 euro. Jak wyglądają dochody Polaków w porównaniu z mieszkańcami innych krajów? To 26 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w Wielkiej Brytanii, 31 proc. we Francji i 32 proc. średniej płacy w Niemczech.
 
Dane te nie odzwierciedlają rzeczywistych dochodów Polaków.  Średnia arytmetyczna (wartość przeciętna) nie pokazuje tak naprawdę, jak wygląda rozkład wynagrodzeń w Polsce. Dla 66 proc. Polaków przeciętne wynagrodzenie nie jest osiągalne. Wynagrodzenie większe od średniej otrzymuje 34 proc. Polaków, powyżej 5000 zł – 22 proc., zaś powyżej 10 000 zł miesięcznie otrzymuje 4,8 proc. Polaków. Natomiast powyżej 20 000 zł miesięcznie zarabia jedynie 0,65 proc. zatrudnionych.
 
Dane na temat wielkości udziału funduszu płac każdego kraju UE w PKB publikuje co roku z kolei Eurostat, czyli „labour share”. Polska w 2014 r. pod względem tego wskaźnika była na samym końcu Europy (razem z Rumunią). Dla obu tych krajów wskaźnik wynosił 36 proc., podczas gdy dla Niemiec miał wartość 44 proc., a dla UE ta miara wyniosła 60 proc
1 marca przypada Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Podczas nabożeństw, apeli pamięci i koncertów patriotycznych oddamy hołd zapomnianym przez kilkadziesiąt lat żołnierzom drugiej konspiracji, którzy walczyli z sowietyzacją kraju.
 
Z szacunków historyków wynika, że niepodległościowy ruch żołnierzy wyklętych liczył ponad pół miliona osób i stanowił najliczniejszą formę oporu Polaków wobec sowietyzacji kraju. Walkę propagandową i zbrojną przeciwko władzy komunistycznej prowadzili od 1944 roku do 1963 roku. Blisko 15 tys. z nich zginęło w walkach z funkcjonariuszami milicji, NKWD, Urzędu Bezpieczeństwa, Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Ponad 20 tys. żołnierzy wyklętych komuniści zamordowali w
więzieniach. Ci, którzy przetrwali, po wyjściu na wolność przez lata byli prześladowani i nazywani bandytami.
 
Czekali wiele lat 
Polska oddała im hołd dopiero po 22 latach od odzyskania niepodległości. 3 lutego 2011 roku Sejm przyjął ustawę o ustanowieniu 1marca Narodowym Dniem
Pamięci Żołnierzy Wyklętych.– Uchwalenie Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych jest formą uczczenia ich walki i ofi ary, ale także bólu i cierpienia, jakich doznawali przez wszystkie lata PRL i ciszy po 1989 roku – głosiło uzasadnienie do projektu, który w lutym 2010 roku złożył w Sejmie śp. prezydent Lech Kaczyński.
Data święta jest ściśle związana z historią ruchu żołnierzy wyklętych. To właśnie 1 marca 1951 roku w mokotowskim więzieniu komuniści strzałami w tył głowy zamordowali Łukasza Cieplińskiego i jego towarzyszy walki – przywódców IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, kierujących od 1945 roku ostatnią ogólnopolską konspiracją.
 
Ogromny błąd
– W 1989 roku popełniono ogromny błąd. Nie przywrócono żołnierzy wyklętych do pamięci Polaków. Wtedy zabrakło dekomunizacji, lustracji i denazyfi kacji.
Osobom przejmującym odpowiedzialność za państwo nie zależało na przeprowadzeniu tych procesów, a tym samym nie przywrócono pamięci o bohaterach, którzy po 1945 roku nie złożyli broni. Kontynuowali walkę, bo okupację niemiecką zastąpiła sowiecka. Najpierw nieliczni historycy, potem działacze Ligi Republikańskiej oraz w końcu pracownicy Instytutu Pamięci Narodowej podjęli pierwsze kroki, by ocalić pamięć o nich – wyjaśnia Sebastian Reńca, historyk ze Śląskiego Centrum
Wolności i Solidarności, autor opartej na faktach powieści pt. „Z cienia”, opowiadającej o tragicznych losach żołnierzy Narodowych Sił Zbrojnych z oddziału „Bartka”. 
 
Egzamin z pamięci
Zdaniem Sebastiana Reńcy pamięć o żołnierzach niezłomnych wciąż nie jest wystarczająco rozpowszechniona. Zwłaszcza, że do tej pory wiedza na temat ich dokonań często pomijana jest przez szkolnych historyków. – Powinniśmy bardziej upowszechniać historię lokalną, bo prawie w każdym miejscu Polski jest jakiś wątek związany z tymi niezłomnymi żołnierzami. Można przenosić młodych ludzi w tamte czasy m.in. za sprawą komiksów wydawanych przez IPN. Dużo dobrego w kwestii popularyzacji wiedzy o bohaterach tego niepodległościowego ruchu mogliby też uczynić artyści – pisarze, filmowcy czy muzycy. Powstały już piosenki i albumy muzyczne o żołnierzach wyklętych. Niestety wciąż brakuje beletrystyki i filmów dotyczących tego tematu – podkreśla historyk.
 
BEATA GAJDZISZEWSKA
 
źródło: Tygodnik Śląsko - Dąbrowski NSZZ "Solidarność"
 
Zapraszamy na wojewódzkie obchody Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”:
 
29 lutego 2016 r. – poniedziałek
Katowice, kościół Niepokalanego Poczęcia NMP, pl. Ks. Emila Szramka 1.
11.00 Koncert pieśni patriotycznych w wykonaniu Zespół Śpiewaków Miasta Katowice „Camerata Silesia” pod dyrekcją Anna Szostak–Myrczek
11.30 Wprowadzenie kompanii honorowej Wojska Polskiego i sztandarów oraz powitanie gości
12.00 Msza św. w intencji żołnierzy podziemia niepodległościowego
13.00 Apel Pamięci i salwa honorowa (plac przed kościołem)
13.30 Spotkanie młodzieży z kombatantami (przy żołnierskiej grochówce).
 
3 marca 2016 r. – czwartek
Katowice, Pałac Młodzieży im. Aleksandra Kamińskiego, ul. Mikołowska 26.
12.00 Okruchy pamięci – wędrówka śladami żołnierza, ziemianina, ojca, konspiratora i więźnia – rtm. Witolda Pileckiego – uroczysty spektakl poświęcony pamięci „Żołnierzy Wyklętych” z udziałem Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, uczniów XV LO w Katowicach oraz gości specjalnych.
 
Blisko 5 proc. (4,88 proc.) przebadanych pracowników doświadcza mobbingu w pracy (są to osoby, które w ciągu ostatniego półrocza spotykały się z prześladowaniami przynajmniej raz w tygodniu). Tak wynika z badań przeprowadzonych przez firmę Sedlak & Sedlak i dostępnego na platformie badaniaHR.pl.
 
Dotyczy to najczęściej pracowników takich branż jak służba zdrowia, energetyka i ciepłownictwo i bankowość.
 
Kolejna grupa – aż 15,22 proc. to osoby, które bywają incydentalnie (nie częściej jednak niż raz w miesiącu) poddane zachowaniom o charakterze mobbingu. W ciągu ostatnich 6 miesięcy jedynie niecałe 5 proc. badanych nie doświadczyło żadnego nieprzyjemnego incydentu w miejscu pracy.
 
Badani najczęściej spotykają się z oddziaływaniami obniżającymi poczucie przydatności zawodowej – przynajmniej raz w ciągu ostatniego półrocza doświadczyło ich aż 88 proc. pracowników. Równie wielu (87 proc.) badanych zgłosiło przynajmniej jeden incydent poniżania lub ośmieszania przez współpracowników. Tylko odrobinę rzadziej mają miejsce incydenty izolowania i eliminowania z zespołu oraz straszenia i nękania (odpowiednio 83 proc. i 71 proc.).
 
 
W dniu 18 lutego br. odbyło się spotkanie Zarządu Spółki z przedstawicielami Organizacji Związkowych działających w Spółce. Przedmiotem spotkania było przedłożenie przez Zarząd decyzji dotyczącej ulgowych usług transportowych dla pracowników Spółki oraz porozumień zmieniających umowy o pracę w części dotyczącej miejsca wykonywania pracy.
Pomimo wielokrotnych wystąpień, spotkań, przeprowadzonej ankiety wśród pracowników, propozycji alternatywnych rozwiązań decyzją Zarządu Spółki ulgowych usług transportowych dla pracowników Koleje Śląskie Sp. z o.o. nie będzie. Pomimo, że Koleje Śląskie przystąpiły do porozumienia, pracownicy naszej Spółki nadal nie będą korzystać z rozwiązań porozumienia na zasadach tożsamych jak pracownicy pozostałych spółek kolejowych.
 
Porozumienia zmieniające umowę o pracę są w chwili obecnej przedmiotem dalszych uzgodnień pomiędzy Zarządem Spółki a stroną związkową. Jednocześnie strona związkowa przedłożyła propozycję zmiany zapisów uchwały 464/2015 w ten sposób aby zapisy precyzowały formę pisemną przydzielenia do lokalizacji, zaproponowano również aby treść uchwały 464/2015 została zapisana w Zakładowym Układzie Zborowym Pracy.
 
15 lutego 2016 r. (po blisko trzech latach przerwy) obradował Zespół Trójstronny ds. Kolejnictwa, w którym uczestniczyli przedstawiciele związków zawodowych, pracodawców kolejowych i strony rządowej (w randze podsekretarzy stanu). Zespołowi przewodniczył wiceminister infrastruktury i budownictwa Piotr Stomma.
Sekcję Krajową Kolejarzy NSZZ „Solidarność” reprezentowali: Henryk Grymel – przewodniczący, Henryk Sikora – członek Prezydium. Celem spotkania inaugurującego dialog społeczny w kolejnictwie było omówienie organizacji prac zespołu, zmian w regulaminie oraz najważniejsze zamierzenia rządu dotyczące kolejnictwa.
Wiceminister Kazimierz Smoliński stwierdził, że celem rządu są zasadnicze zmiany w zakresie transportu kolejowego, kompleksowa odbudowa przewozów towarowych i pasażerskich. Zadeklarował również, że działania zmierzać będą do utrzymania własności Skarbu Państwa nad spółkami kolejowymi. Minister mówił też o konsolidacji spółek skarbu państwa, zacieśnieniu ich współpracy. Odnosząc się do całego sektora przewozów pasażerskich zadeklarował ich integrację, wdrożenie „wspólnego biletu”, zachęt ekonomicznych inspirujących chęć zrzeszania się we wspólnych przedstawicielstwach reprezentujących spółki kolejowe z Grupy PKP (np. Związek Pracodawców Kolejowych) oraz inne działające na rynku kolejowym.
W sprawach regulaminowych przewodniczący Henryk Grymel (jeden z trzech współprzewodniczących zespołu reprezentujących stronę społeczną) zwrócił uwagę na właściwe reprezentowanie poszczególnych ministerstw biorących udział w pracach zespołu, aby ich przedstawiciele mieli stosowne pełnomocnictwa i uprawnienia do podpisywania ustaleń zespołu. Strona rządowa zaproponowała zmiany do regulaminu. Zebrania regulaminowo miałyby się odbywać nie rzadziej niż jeden raz na sześć miesięcy (obecne zapisy mówią o trzech miesiącach) oraz częściej w przypadku spraw pilnych i na wniosek którejś ze stron. Na podstawie regulaminu będzie możliwość powoływania zespołów roboczych, które zajęłyby się opracowaniem określonych tematów przedstawiając je na posiedzenia plenarne zespołu.
Dyskutowano również nad wstępnym planem prac zespołu i najważniejszymi zagadnieniami, którymi zespół powinien się zająć takimi jak: bezpieczeństwo ruchu kolejowego, konsolidacja sektora pasażerskiego i dalsze funkcjonowanie spółek samorządowych, „wspólny bilet”, unormowania dotyczące czasu pracy maszynistów, modernizacja linii kolejowych i jej wpływ na funkcjonowanie przewoźników kolejowych. Projekt nowego regulaminu działalności zespołu ma być przesłany dla stron celem dopełnienia konsultacji i wyrażenia uwag.
Następne spotkanie zaplanowano na dzień 7 marca br., a jego celem ma być przyjęcie regulaminu, omówienie najważniejszych problemów kolejnictwa oraz być może powołanie zespołów tematycznych mających zajmować się określonymi tematami.
 
Opracował: Henryk Sikora
 
zródło: SKK
Pracownikowi wychowującemu dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy w wymiarze dwóch dni (art. 188 kodeksu pracy).Od 2 stycznia 2016 r. zmieniają się przepisy i opieka nad dziećmi będzie możliwa do wykorzystania w dniach lub w godzinach. Co to oznacza dla pracownika?
Jest to rozwiązanie o tyle korzystniejsze, że w takich sytuacjach jak wizyty lekarskie, szczepienia, zebrania szkolne, powodujących konieczność zwolnienia się z pracy na 2-3 godziny, będzie się to odbywać bez potrzeby wykorzystywania całodziennego zwolnienia od pracy.
Korzyści są jeszcze dalej idące dla zatrudnionych w równoważnym systemie czasu pracy, gdzie w niektóre dni praca jest ustalana przykładowo w wymiarze tylko 4 godzin. Skorzystanie ze zwolnienia od pracy liczonego w godzinach spowoduje, że do wykorzystania pozostanie pracownikowi jeszcze 12 godzin (16 godzin – 4 godziny).
Istotnym jest, iż o sposobie wykorzystania zwolnienia od pracy decyduje pracownik w pierwszym wniosku w danym roku kalendarzowym. Będzie to decyzja wiążąca obie strony (pracownika i pracodawcę).
Zwolnienie od pracy udzielane w wymiarze godzinowym dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika.
Nadal aktualna pozostaje norma, iż jeśli oboje rodzice lub opiekunowie dziecka pozostają zatrudnieni, ze zwolnienia z tytułu opieki może korzystać tylko jedno z rodziców.
 
Stan prawny na 2.01.2016 r.
 
Maria Szwajkiewicz
 

 
Copyright © 2014. Międzyzakładowa Organizacja Związkowa NSZZ "SOLIDARNOŚĆ" Transportu Kolejowego w Katowicach  Rights Reserved.