Pracownicze Plany Kapitałowe mają stanowić system długoterminowego,powszechnego i dobrowolnego oszczędzania na starość. Nie będą jednak częścią powszechnego systemu emerytalnego. Udział w Pracowniczych Planach Kapitałowych ma być dobrowolny, ale pracownik zostanie zapisany do programu automatycznie. Osoba, która nie będzie zainteresowana programem, będzie musiała złożyć pracodawcy oświadczenie o rezygnacji z opłacania składek. Składka do PPK będzie finansowana przez pracownika i pracodawcę. Przewidziane zostały także dopłaty ze strony państwa. Pracownik zobowiązany zostanie do przekazania na PPK 2 proc. swojego wynagrodzenia brutto. Będzie miał także możliwość dobrowolnego zwiększenia składki o kolejne 2 proc. W przypadku osób, których zarobki wynoszą mniej niż 120 proc. płacy minimalnej, składka będzie niższa i wyniesie 0,5 proc. pensji brutto. 

 

 

Z kolei obligatoryjna składka opłacana przez pracodawcę wyniesie 1,5 proc. wynagrodzenia brutto pracownika. Pracodawca również będzie mógł dobrowolnie zwiększyć składkę o kolejne 2,5 proc. Osoba, która przystąpi do PPK, dostanie od państwa „wpłatę powitalną” wynoszącą 250 zł oraz dopłaty roczne w wysokości 240 zł w kolejnych latach.Trzeba jednak pamiętać, że środki naten cel będą pochodzić z Funduszu Pracy, a więc ze składek pracodawców opłacanych za pracowników. Innymi słowy „państwowe” dopłaty do PPK tak naprawdę również będą pochodzić z przedsiębiorstw. Ponadto obciążenie pracodawców dodatkowymi kosztami wynikającymi z PPK może w znaczący sposób przyczynić się do zahamowania wzrostu płac. 

 

 

Pieniędzmi gromadzonymi w PPK będą zarządzać towarzystwa funduszy inwestycyjnych, powszechne towarzystwa emerytalne oraz zakłady ubezpieczeń na życie. Oczywiście instytucje te nie będą robić tego za darmo. Limit opłat nakładanych na uczestników PPK będzie wynosił maksymalnie 0,6 proc. wartości aktywów netto. Instytucje zarządzające środkami z PPK będą je inwestować w papiery dłużne i akcje. Trzeba pamiętać, że inwestowanie zawsze wiąże się z ryzykiem, a środki zgromadzone w PPK nie są gwarantowane. 

 

 

Wypłata środków z PPK będzie następować na wniosek pracownika po ukończeniu przez niego 60. roku życia. 25 proc. zgromadzonych pieniędzy będzie mogło być wypłacone jednorazowo, a 75 proc. w co najmniej 120. miesięcznych ratach. Jeszcze przed osiągnięciem 60. roku życia uczestnik PPK będzie mógł wnioskować o wypłatę 25 proc. zebranych środków w razie poważnej choroby, która dotknie jego samego lub jego współmałżonka, albo dziecka. W razie śmierci uczestnika PPK zgromadzone pieniądze będą dziedziczone. Pracownicze Plany Kapitałowe będą wchodzić w życie stopniowo, aby docelowo objąć ok. 11 mln polskich pracowników. Od 1 lipca tego roku PPK ma zacząć obowiązywać w firmach zatrudniających co najmniej 250 pracowników. Z początkiem 2020 roku ma objąć przedsiębiorstwa, w których pracuje mniej niż 50 osób, a w lipcu 2020 roku firmy zatrudniające mniej niż 20 osób. Natomiast od 1 stycznia 2021 roku PPK będą obowiązkowe w podmiotach zatrudniających co najmniej 1 osobę oraz w jednostkach sektora finansów publicznych. Podjęcie decyzji w sprawie przystąpienia lub rezygnacji z uczestnictwa w PPK nie jest łatwe. Dlatego  będziemy cyklicznie publikować teksty objaśniające poszczególne aspekty PPK oraz wady i zalety programu dla poszczególnych grup pracowników.

 

Łukasz Karczmarzyk