Wielu pracodawców ma wątpliwości, czy świadczenia wypłacone z ZFŚS (wczasy pod gruszą, świadczenia pieniężne na święta, albo zapomogi pieniężne) są przychodami z tytułu stosunku pracy i czy podlegają egzekucji komorniczej w całości?

 

Zakładowa działalność socjalna pracodawcy opiera się na zasadzie uznaniowości. Granice swobody przyznawania świadczeń z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zakreśla ustawa oraz regulamin działalności socjalnej.

 

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych środki funduszu przeznaczone są na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego. Świadczenia te stanowią pomoc socjalną dla pracownika oraz jego rodziny i nie mogą być traktowane jako należności wynikające ze stosunku pracy, albowiem nie stanowią wynagrodzenia za wykonaną pracę i nie zależą od wyników pracy. Nie mogą być zatem uznane za składnik wynagrodzenia za pracę w ujęciu art. 881 § 2 k.p.c.

 

Reasumując, należności z ZFŚS nie podlegają egzekucji komorniczej w ramach zajęcia wynagrodzenia za pracę.

 

Istnieje jednak pogląd, że dopuszczalne jest prowadzenie egzekucji w oparciu o przepisy dotyczące zajęcia innych wierzytelności. Musi to jednak wprost wynikać z treści zajęcia komorniczego.

 

Stan prawny na 27.09.2016 r.

 

Maria Szwajkiewicz

 

źródło: Komisja Krajowa NSZZ "Solidarność"