16 września w Warszawie NSZZ Solidarność zorganizuje pikietę przed siedzibą Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej. Powodem protestu są zastrzeżenia zgłoszone przez Brukselę dotyczące obniżenia i zróżnicowania wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn w naszym kraju.

 

Decyzję o przeprowadzeniu demonstracji podjęła Komisja Krajowa NSZZ Solidarność obradująca 30 sierpnia w Lubinie. W ocenie KK kwestionowanie reformy systemu emerytalnego w naszym kraju przez unijnych urzędników nieposiadających demokratycznego mandatu stanowi bulwersujące i niedopuszczalne działanie.

 

Problem pojawił się w kontekście nowelizacji ustawy o ustroju sądów powszechnych, która została zakwestionowana przez Komisję Europejską. Podczas konferencji 26 lipca wiceprzewodniczący KE Frans Timmenrmans stwierdził, że ze względu na różny wiek emerytalny kobiet i mężczyzn, sędziowie będą w różnym wieku przenoszeni w stan spoczynku, co jest złamaniem unijnego prawa.

 

W reakcji na stanowisko KE Solidarność zwróciła się z pytaniem, czy oznacza to zakwestionowanie różnego wieku kobiet i mężczyzn w ogóle. W odpowiedzi na pismo Solidarności, KE potwierdziła że ma zastrzeżenia do zmian w polskim systemie emerytalnym. Unijni urzędnicy stwierdzili, że niższy wiek emerytalny dla kobiet stanowi dyskryminację oraz zapowiedzieli naciski na polski rząd w celu ponownego zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn.

 

Zdaniem Solidarności Komisja Europejska nie ma kompetencji do zajmowania się sprawą wieku emerytalnego w poszczególnych krajach członkowskich UE. W piśmie skierowanym 25 sierpnia przez Komisją Krajową NSZZ Solidarność do KE przytoczono fragmenty orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z lipca 2010 roku, w którym wskazano, że zróżnicowanie wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn jest zgodne z polską ustawą zasadniczą.

 

Przywrócenie poprzedniego wieku emerytalnego wynoszącego 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn stanowi realizację jednego z najważniejszych postulatów NSZZ Solidarność w ostatnich latach. Wiek emerytalny został podwyższony do 67 roku życia i zrównany dla kobiet i mężczyzn w 2012 roku przez koalicję rządzącą PO-PSL, mimo ogromnych protestów społecznych. Solidarność i inne związki zawodowe zebrały wówczas 2,5 mln podpisów pod wnioskiem o referendum w tej sprawie. Rządzący wyrzucili te podpisy do kosza. – Przegraliśmy wtedy bitwę o wiek emerytalny, ale wygraliśmy wojnę i nie pozwolimy sobie tego odebrać – powiedział Piotr Duda, przewodniczący NSZZ Solidarność podczas obrad Komisji Krajowej w Lubinie.

Po wielu wystąpieniach skierowano w końcu wnioski o zmianę w instrukcjach K-6 i K-4 oraz RPO - KŚ dotyczące obserwacji krawędzi peronowej. O przyjęciu lub odrzuceniu poniższych wniosków poinformujemy.

 

Wniosek o zmianę w Instrukcji K-6

 

Propozycje zmian:

 

Rozdział II  §13 „B” ustęp  15 Podczas odjazdu pociągu z toru przy peronowego, w celu sprawdzenia czy zachowane jest bezpieczeństwo podróżnych oraz osób będących na peronie, kierownik pociągu (po podaniu sygnału Rp-13) w przypadku prowadzenia jazdy pociągowej niezmodernizowanym elektrycznym zespołem trakcyjnym serii EN57 prowadzi obserwację krawędzi peronowej z drzwi uchylnych przy kabinie maszynisty z której prowadzony jest pojazd W przypadku pozostałych serii elektrycznych zespołów trakcyjnych eksploatowanych przez Spółkę Koleje Śląskie przedmiotowa zasada nie obowiązuje Obowiązkiem maszynisty jest obserwacja krawędzi peronowej przy wykorzystaniu luster bocznych i/lub kamer zewnętrznych do momentu podania przez Kierownika pociągu sygnału Rp – 13 zamknięcia drzwi w składzie pociągu i załączenia napędu w pojeździe.

 

Uzasadnienie:

 

Zespół maszynistów instruktorów nie widzi zasadności  przeniesienia na maszynistę obowiązku obserwacji krawędzi peronowej we współpracy z kierownikiem pociągu do momentu opuszczenia torów stacyjnych Maszynista ma do obserwacji sygnały na semaforach, drogę przebiegu, sieć trakcyjną, posterunki ruchu czy ktoś nie podaje sygnał „Stój” obowiązek obserwacji krawędzi peronowej przez maszynistę kończy się w momencie załączenia napędu na pojeździe

 

Wniosek o zmianę w Instrukcji K-4

 

Propozycje zmian:

 

Załącznik nr. 1   §1 §1 Usterki eliminujące przyjęcie pojazdu trakcyjnego do pracy przez drużynę trakcyjną dodać pkt jj) „Uszkodzone lustra zewnętrzne lub ich brak, gdy pojazd nie jest wyposażony w kamery zewnętrzne”.

 

Uzasadnienie:

 

W wyniku  weryfikacji zapisów w Instrukcji K-4. zachodzi potrzeba:

 

Dokonania zmian aktualizujących w treści Instrukcji i załącznikach zgodnie z propozycją zmian

 

 

 

Niespełna pół wieku temu człowiek postawił stopę na Księżycu. Kilka lat później ja dotknąłem stopą Ziemi. Nie pamiętam tego momentu dokładnie z oczywistych względów. Zresztą zanim dotknąłem naszej planety stopą, to badałem ją brzuchem, pośladkami i rękami. Momentami było to bolesne doświadczenie, niemniej nauczyłem się, a jakiś czas później zacząłem marzyć o tym, aby móc postawić stopę na innych planetach. Zostać kosmonautą to był jeden z moich przedszkolnych planów na życie, choć chciałem też zostać czołgistą, kolarzem, płetwonurkiem, kierowcą autobusu PKS i listonoszem, bo bardzo mi się podobał jego mundur oraz wypełniona przesyłkami i pocztówkami torba. 

 

Skupię się jednak na planie kosmicznym, tym bardziej że rozpalał on wyobraźnię milionów chłopców w Polsce. I nie tyle z powodu tzw. pierwszego lotu Polaka w kosmos, ile kreskówek typu „Załoga G” i, rzecz jasna, „Gwiezdnych wojen”. Wydawało mi się, że gdy dorosnę, to lot na Marsa czy Wenus będzie sprawą rutynową. Wystarczy, że skończę jakąś szkołę latania w kosmos, technikum rakietowe, czy coś w tym stylu i, choć wtedy tak się o tym nie mówiło, będę miał ciekawą i pełną wyzwań pracę. Nie muszę dodawać, że nie wykonuję żadnego z zawodów, co do których miałem poważne plany w dzieciństwie. Chłopięce marzenia rzadko się spełniają, no chyba, że ktoś od kołyski planuje, że zostanie ślusarzem-zbrojarzem, spawaczem czy hydraulikiem, ale to raczej rzadkie przypadki i z takim dzieckiem należy udać się do psychologa. 

 

Im bardziej dorastałem, tym bardziej dostrzegałem, jak oddala się moje marzenie o podróżach kosmicznych. Może i dobrze, bo nawet w zwykłym autobusie PKS nie przestawała mi doskwierać choroba lokomocyjna, więc na promie kosmicznym pewnie byłoby jeszcze gorzej. Nie pamiętam, kiedy marzenia o lotach w kosmos ostatecznie porzuciłem, ale kosmiczne wątki w ziemskim życiu pozostały. Każdy, kto oglądał „Załogę G”, pamięta komendę „Transformacja”. Bawiliśmy się w to, aż na przełomie lat 80-tych i 90-tych zetknęliśmy się z transformacją bezpośrednio. Nie miała ona nic wspólnego z przemianą bohaterów kreskówki w superbohaterów. Zaklęcia o transformacji gospodarki, transformacji społecznej, transformacji mediów gęsto zapełniały szpalty gazet i nieustannie brzęczały w eterze. O ofiarach przemian tracących pracę i popadających w ubóstwo mówiono rzadko i niechętnie. Dopiero z czasem zaczęły się przebijać szerzej opinie, że to nie tak miało być, że terapia szokowa to błąd, że na naszej próbie kosmicznego lotu do królestwa wolności i sprawiedliwości społecznej wzbogaca się pewna grupa wybrańców i że ratunku, nie w tym mieliśmy lecieć kierunku.

 

I znowu trochę lat minęło. Jakoś tam żyjemy i jakoś tam marzymy, ale bez tej dziecięcej wiary, że lada moment owe marzenia się spełnią. Trudno porzucić wrażenie, że po prostu dryfujemy, podczas gdy stery naszej kosmicznej łajby próbują opanować dwie grupy – dawnych wybrańców i nowych wybrańców. Wmawiają nam, że albo jesteś z nami, albo jesteś z nimi. Albo jesteś wyznawcą naszego 4 czerwca, albo ich 4 czerwca, a pośrodku tylko czarna dziura. Aż się chce sięgnąć po torbę chorobową. Co prawda marzenia o locie na Księżyc porzuciłem bez żalu. Trudniej było mi zapomnieć o planach zostania kierowcą pekaesu. Ale nie chcę się pożegnać z przeświadczeniem, że mimo wszystko, gdzieś tu, u nas, musi być jakaś normalna cywilizacja, a nie tylko plemiona zwaśnionych kosmitów.

 

Jeden z Drugą;

 

 

 

źródło: Tygodnik Śląsko - Dąbrowski NSZZ Solidarność

W odpowiedzi na nasze wystąpienie z dnia 16 maja 2017 r. dotyczącego zatrudniania emerytów pracodawca poniżej wyjaśnia. Jednak naszym zdaniem zastanawiającym jest krótkowzroczne myślenie Zarządu Spółki w tej kwestii.

 

W odpowiedzi na wystosowane pismo w imieniu Spółki Koleje Śląskie wyjaśniamy:

 

Przed zatrudnieniem w Spółce emeryt tak jak każda inna osoba jest kierowana na badania wstępne. W przypadku zatrudnienia na stanowisko bezpośrednio związane z prowadzeniem i bezpieczeństwem ruchu kolejowego oraz prowadzeniem określonych pojazdów kolejowych osoba zatrudniana musi spełniać wymagania zdrowotne fizyczne i psychiczne (Ustawa z dnia 28 marca 2013 r. o transporcie kolejowym tekst jednolity Dz.U. z 2016 r. poz. 1727). Badania lekarskie i psychologiczne w celu sprawdzenia spełnienia wymagań zdrowotnych, fizycznych i psychicznych wykonywane są przez podmioty uprawnione do wykonywania badań w służbie medycyny pracy zajmujących się zadaniami medycyny kolejowej. Po uzyskaniu orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy można zatrudnić osobę na danym stanowisku.

O tym czy wymagane warunki i wymogi zdrowotne są spełnione decyduje lekarz po wykonaniu badań, a nie pracodawca oceniając wiek zatrudnianej osoby. Wbrew stanowisku związków zawodowych pracodawca nie może dyskryminować pracowników ze względu na wiek. Naszym zadaniem nieuprawnione jest również stanowisko organizacji związkowych do sugerowania, iż osoby te nie będą wykonywać powierzonych im obowiązków tak samo jak "normalni pracownicy Spółki dla których zatrudnienie w Spółce jest jedynym źródłem przychodów. 

W odpowiedzi na nasze wystąpienie z dnia 16 maja 2017 r. dotyczącego dozoru składów pociągów pracodawca wyjaśnia:

 

Wskazana przez Państwa argumentacja dotyczy wykładni art. 100 § 2 pkt. 4 KP w zakresie dotyczącym ochrony mienia, z graniczeniem się od powstrzymania się od kradzieży, dewastacji przez samych pracowników. Pragniemy wskazać, iż zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem deoktryny na pracowniczy obowiązek dbałości o dobro zakładu pracy i ochrony jego mienia składać się mogą jakościowo różne zachowania. w niektórych sytuacjach od pracowników wymaga się powstrzymania od działań godzących w dobro zakładu pracy, a niekiedy wymagane jest podejmowaqnie pewnych pozytywnych działań i przejawianie w tym celu niezbędnej inicjatywy, zwłaszcza w kontekście ochrony mienia zakładu. Właśnie taki obowiązek został nałożony wewnętrzną regulacją obowiązującą w KŚ - czyli polecenie

Dyrektora Działu Trakcji i Drużyn Konduktorskich. Odnosząc polecenie do obowiązującej Instrukcji K-4 należy zaliczyć je do obowiązującej u pracodawcy regulacji wewnętrznej (par.5 ust.5 Instrukcji K-4).

 

Brak jest tym samym podstaw do ograniczania regulacji przewidzianej w art. 100 par.2 ust.4 wyłącznie do okoliczności wskazanych w Państwa piśmie.